Wykorzystał swój gniew

autor zdjęcia: GABRIEL BOUYS/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Zlatan Ibrahimović bywał na boisku bohaterem kina akcji

Nigdy nie wygrał Ligi Mistrzów ani nie zdobył Złotej Piłki, ale i tak uważał się za najlepszego. Zlatan Ibrahimović w wieku 41 lat zakończył karierę.

„Godbye” – specjalna oprawa przygotowana przez kibiców Milanu nie pozostawiła wątpliwości, że odchodzi ktoś wyjątkowy. Piłkarski bóg, jak zwykł o sobie sądzić Ibrahimović.

Miał wybujałe ego, imponował pewnością siebie, wydawał się twardzielem, którego nie da się złamać, ale nawet jemu napłynęły do oczu łzy, gdy dostał pożegnalną owację.

Może przypomniał sobie, jak zaczynał karierę, grając w butach kupionych w supermarkecie za 59 koron. I jak wracając do domu, z duszą na ramieniu mijał przejście podziemne, na którym widniał napis: „Możesz wyciągnąć człowieka z getta, ale nigdy getto z człowieka”.

Filozof i ferrari

Urodził się w rodzinie imigrantów z Bałkanów (ojciec Bośniak, matka Chorwatka), wychował na przedmieściach Malmö. Był inny od rówieśników, więc musiał znosić szyderstwa. I krytykę trenerów.

– Kiedy bawił się z dzieciakami z klasy średniej, czuł się gorszy, bo nosił niemodne ubrania i nie miał pieniędzy. Postanowił więc: „Pewnego dnia im pokażę!”. To stało się motywacją – tłumaczył David Lagercrantz, autor „Ja,...