Co z tymi ułatwieniami w prawie zamówień publicznych?

W jaki sposób wykonawca, który nie posiada określonego doświadczenia, może je nabyć, skoro, wykładając literalnie treść art. 117 ust. 3 – Prawa zamówień publicznych, nie może on realizować danej inwestycji?

Choć ustawa – Prawo zamówień publicznych, zmieniana jest wyjątkowo często (nawet przy wysoko zawieszonej w polskim systemie prawnym poprzeczce), to przy każdej nowelizacji na sztandary wynoszone jest hasło odformalizowania procedur. A jak to wygląda w praktyce? Przykładem jest (dość niepozorny) art. 117 pzp.

Nowelizacja i jej cele

Również w toku prac nad nową (choć obowiązującą już prawie dwa i pół roku) ustawą podnoszono, że jej zasadniczym celem jest uproszczenie i odbiurokratyzowanie procedur. Słusznie zwraca się bowiem uwagę, że rozrost regulacji i wymagań stawianych przed wykonawcami ubiegającymi się o udzielenie zamówienia publicznego istotnie ogranicza chęć i motywację do pozyskiwania zamówień właśnie na publicznym rynku.

O ile w przypadku dużych przedsiębiorstw, zatrudniających wyspecjalizowane i doświadczone kadry, problem ten da się ujarzmić, o tyle dla małych i średnich przedsiębiorstw gąszcze zamówieniowych przepisów okazują się niejednokrotnie barierą nie do pokonania. To właśnie w głównej mierze tego typu podmiotom służyć mają kolejne nowelizacje, które, z założenia, czynić mają dostęp do zamówień publicznych łatwiejszym.

Nie ulega wątpliwości, że w wielu aspektach cel ten udało się osiągnąć. Trudno jednak wyzbyć się wrażenia, że choć szereg regulacji rzeczywiście udało się ustawodawcy naprawić, to jednocześnie...