Yanomami – ostatni „Niewidzialni Indianie”

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Spośród 20-tysięcznej populacji Yanomami najwyżej kilkuset żyje jeszcze bez kontaktu z białym człowiekiem

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Autor wśród Yanomami nad górnym biegiem Orinoko

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Tradycyjny rytuał epena (halucynogenna żywica umożliwiająca Indianom kontakt ze światem nadprzyrodzonym)

Utytułowany podróżnik, poszukiwacz osobliwości ginących cywilizacji, przybliża obraz amazońskich Indian zagubionych w połowie drogi pomiędzy wolnym życiem a dobrodziejstwami cywilizacji.

Wszystko zaczęło się od chorobliwej żądzy poznania świata. Inspirowały mnie i podsycały romantyczne marzenia książki Stevensona, Londona, Melville’a i Defoe, które składały się na moją osobistą biblię. Już w szkole podstawowej wiedziałem, że będę podróżnikiem, a później zawsze trzymałem się maksymy myśliciela XIX wieku Ralpha Waldo Emersona: „Nie podążaj tam, gdzie wiedzie ścieżka. Pójdź tam, gdzie jej nie ma i wytycz szlak”. W ciągu pięciu dekad tropiłem osobliwości ginących cywilizacji, niezwykłe zjawiska, ginące kultury i ludzi, których nie sposób zapomnieć. Poznałem świat, którego już nie ma. Świat pełen sprzeczności i niezwykłych wydarzeń. Chociaż nasza planeta staje się „coraz mniejsza”, a egzotyczny świat ginie, to jednak rzutem na taśmę doświadczyłem tego, co przeżywali odkrywcy heroicznej epoki, stawiając po raz pierwszy stopę na nowym terenie. Okazuje się, że istniejące w niezbadanych zakątkach globu odizolowane szczepy, których egzystencja nie zmieniła się od tysiącleci, nie są wytworem wyobraźni antropologów i obrońców środowiska.

„Na pograniczu wenezuelsko-brazylijskim żyje wielu Indian niekontaktowych” – twierdzi Davi Kopenawa, lider Stowarzyszenia Yanomami Hutukara, które stara się zapewnić temu ludowi ochronę przed utratą tożsamości i dziedzictwa, a nawet fizyczną...