Z kwalifikacją nadgodzin trzeba czekać do końca okresu rozliczeniowego

Za pracę w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy należy się w pierwszej kolejności dzień wolny od pracy. Błędem jest traktowanie jej z góry jako pracy nadliczbowej.

Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn. DzU z 2022 r., poz. 530 ze zm., dalej: ustawa) nie reguluje wyczerpująco tematyki czasu pracy. Właściwie można powiedzieć, że regulacje jej art. 42 dotyczące tej tematyki są szczątkowe i odnoszą się do pewnych kwestii związanych z pracą w godzinach nadliczbowych. W zakresie pozostałej, ogromnej przecież sfery postanowień dotyczących czasu pracy zastosowanie znajdują przepisy kodeksu pracy (jak również przepisy odrębne dotyczące pracowników niepełnosprawnych, kierowców).

Przytoczmy całość art. 42 ustawy:

„1. Regulamin pracy jednostki, o której mowa w art. 2, określa porządek wewnętrzny i rozkład czasu pracy w sposób zapewniający obywatelom załatwianie spraw w dogodnym dla nich czasie.

2. Jeżeli wymagają tego potrzeby jednostki, w której pracownik samorządowy jest zatrudniony, na polecenie przełożonego wykonuje on pracę w godzinach nadliczbowych, w tym w wyjątkowych przypadkach także w porze nocnej oraz w niedziele i święta.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz, bez ich zgody, do pracowników samorządowych sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do ośmiu lat.

4. Pracownikowi samorządowemu za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje, według jego wyboru,...