Nadmiar rozdziałów i załączników osłabia przekaz

Pochopny i niekonsekwentny podział uchwały czy zarządzenia na rozdziały i inne jednostki systematyzacji, a także wprowadzenie zbędnych załączników mogą prowadzić do utrudnienia interpretacji przepisów, komplikacji przy nowelizacji, a nawet do nieważności całego aktu.

Celem wprowadzenia systematyzacji jednostek redakcyjnych (paragrafów) aktu normatywnego jest oznaczenie znajdujących się w określonym miejscu aktu, jednorodnych merytorycznie lub legislacyjnie grup przepisów, co ma zwiększyć jego czytelność. Prawidłowa systematyzacja pozwala łatwiej „poruszać się” po akcie, odnajdować właściwe przepisy i zestawiać je z innymi, z którymi łącznie stanowią normę prawną.

Nie zawsze trzeba dzielić

Zasadniczym dylematem jest, kiedy wprowadzić systematyzację, od ilu paragrafów, od ilu stron tekstu przepisów?

Nie ma tutaj prostego, matematycznego algorytmu. Czasami dłuższy, liczący kilkadziesiąt paragrafów akt nie wymaga podziału na rozdziały. Podział na rozdziały i ewentualnie na działy należy wprowadzić w akcie, jeżeli:

∑ znajdują się w nim różne rodzaje przepisów – merytoryczne, przejściowe, dostosowujące i końcowe,

∑ przepisy merytoryczne dotyczą różnych aspektów stosowania prawa – określenia praw i obowiązków adresatów, procedur postępowania, zadań, kompetencji lub trybu działania organów, które można umiejscowić w następujących po sobie paragrafach,

∑ tytuły rozdziałów (działów) zwięźle odzwierciedlają cały zakres przepisów znajdujących się we wszystkich wydzielonych jednostkach systematyzacyjnych,

∑...