„Nasza” Izba Odpowiedzialności Zawodowej

Sądownictwo dyscyplinarne to bardzo wrażliwy obszar wymiaru sprawiedliwości. I chyba dlatego pokusy jego politycznej kolonizacji nie są w stanie stłumić w sobie nawet ci, którzy tak głośno bronili praworządności w ostatnich trudnych dla niej latach.

Korekta projektu ustawy o przywracaniu ładu konstytucyjnego, której w aurze tajemniczości dokonało Ministerstwo Sprawiedliwości, budzi zasadnicze wątpliwości. Zmiany dotyczą trzech obszarów: Izby Odpowiedzialności Zawodowej (IOZ), tzw. testu prezydenckiego i skargi nadzwyczajnej.

Co się zmieniło 13 maja?

Bezsprzecznie jako najbardziej kontrowersyjny należy uznać pomysł pozostawienia IOZ. Warto podkreślić, że likwidację tej izby Komisja Kodyfikacyjna Ustroju Sądownictwa i Prokuratury przewidywała w obu swoich projektach. Co szczególnie istotne, w uzasadnieniu do własnego projektu, przedstawionego do 24 kwietnia i przesłanego już do zaopiniowania Komisji Weneckiej, resort sprawiedliwości powołał się na wyrok TSUE z 15 lipca 2021 r. (C-791/19) dotyczący Izby Dyscyplinarnej, stwierdzając, że „sposób utworzenia tej izby (dot. IOZ), rozpatrywany łącznie z jej obsadą i zakresem właściwości rzeczowej, nakazuje przyjąć, że tak samo jak Izba Dyscyplinarna, także ta izba nie spełnia standardu niezależnego i bezstronnego sądu ustanowionego na podstawie prawa. Tryb ukształtowania Izby Odpowiedzialności Zawodowej narusza również zasadę niezależności władzy sądowniczej (art. 173 Konstytucji RP)”. Następnie...