Od 34,3 do 26,3 godzin tygodniowo? Fakty i mity o skracaniu czasu pracy

Zanim zaczniemy reformować tydzień pracy, warto zacząć od egzekwowania już istniejących przepisów. 34,3 godziny tygodniowo – ten ustawowy limit jest dziś tylko iluzją.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej ogłosiło w maju rozpoczęcie pilotażowego programu skrócenia czasu pracy. Brzmi jak obietnica nowoczesności, odpowiedź na potrzeby nowego pokolenia, wygląda na ukłon w stronę work-life balance. Przedstawiane propozycje – czterodniowy tydzień pracy, skrócenie dziennego wymiaru godzin czy dodatkowe dni wolne – brzmią atrakcyjnie. Ale jak zwykle, diabeł tkwi w szczegółach.

Jako prawniczka specjalizująca się od ponad dwóch dekad w prawie pracy, w szczególności w czasie pracy, postanowiłam przeliczyć, co tak naprawdę oznacza skrócenie tygodnia pracy z punktu widzenia przepisów i liczb. Na konkretnych liczbach łatwiej będzie o tym dyskutować.

1784 godziny

W 2025 roku – przy pięciodniowym tygodniu pracy, 249 dniach do przepracowania i 116 dniach wolnych, w tym 14 świętach państwowych i kościelnych, i założeniu, że pracownik ma prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego – roczny wymiar czasu pracy wynosi 1784 godzin. To średnio 34,3 godziny tygodniowo. To mniej niż obecny ustawowy czas pracy we Francji (35 h). A gdybyśmy przeszli zgodnie z planami Ministerstwa Pracy na czterodniowy tydzień pracy? Roczny wymiar czasu pracy w 2025 roku wyniósłby 1368 godzin, a średni tygodniowy czas pracy spadłby do 26,3 godzin.

Te wyliczenia dowodzą, że już teraz – formalnie – pracownicy w Polsce nie powinni przekraczać...