![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jedna zasada -- różne modele
Cywilna kontrola nad armią to żelazna zasada w państwach sojuszu atlantyckiego, w którym chciałaby się znaleźć także Polska
Jedna zasada -- różne modele
Cywilna kontrola nad siłami zbrojnymi, o którą ciągle jeszcze toczy się w Polsce spór, została na Zachodzie już dawno uznana za jedną z podstawowych zasad funkcjonowania demokratycznego państwa. Najwcześniej wykształciła się ona i została zastosowana w Stanach Zjednoczonych, obecnie obowiązuje właściwie we wszystkich państwach członkowskich NATO. Nie ma jednak jednego wzoru, lecz istnieje wiele różnych modeli sprawowania nadzoru nad wojskiem.
Zasada cywilnej kontroli została wprowadzona w przekonaniu, że takie zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi jest równocześnie warunkiem nie zagrożonego funkcjonowania demokracji. Ale hołdowanie tej zasadzie nie wynika jedynie z obaw o ewentualne, pozbawione podstaw prawnych, ingerowanie wojska w politykę. Bierze się przede wszystkim z elementarnej idei państwa demokratycznego i praworządnego, według której prezydent czy parlament -- wyłonieni w wyborach powszechnych, równych, z poszanowaniem pluralizmu -- mają prawo, z woli obywateli, do kontrolowania armii. Z obu tych względów "stare demokracje" Zachodu uczyniły kwestię wprowadzania cywilnego zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi sprawdzianem zdolności "młodych demokracji"...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
