Tu i teraz, tam i wtedy

źródło: Nieznane

źródło: Nieznane

Stary cmentarz żydowski w Jedwabnem w dniu uroczystości żałobnych w 60. rocznicę pogromu Żydow. 10 lipca 2001 r.

FOT. ANDRZEJ WIKTOR

"My z Jedwabnego" to bardziej niż o Żydach książka o Polakach, narodzie, którego autorka w zadziwiający sposób nie rozumie

acek Kuroń powiedzieć miał autorce książki: "Nie wiem, ilu czytelników zdecyduje się na tę lekturę. Ja przecież teoretycznie byłem na to wszystko przygotowany, tyle już mi o tym opowiedziałaś, a i tak, co kilkadziesiąt stron musiałem przerywać czytanie, tak mi było ciężko".

Kuroń bardzo chorował, gdy Anna Bikont donosiła mu kolejne fragmenty swojej książki: reportaże, wywiady, zapiski, które w sumie złożyły się na "My z Jedwabnego". Któregoś dnia zanotowała, że ma wyrzuty sumienia, iż obstawionego kroplówkami, w istocie umierającego już człowieka, karmi "wszystkimi tymi okrutnymi opowieściami".

Jej przyjaciółka, Anna Hurwic, po przeczytaniu książki stwierdziła: "Obawiam się, że niewielu osobom się spodoba. Pomijając antysemitów i innych patriotów (? - przyp. K. M.), to ludziom porządnym i uczciwym taka lektura sprawi przykrość, a tego nikt nie lubi".

Prywatne dochodzenie

Co do mnie, przy lekturze "My z...