![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
WOJENNE NEKROPOLIE
Po zrzeszeniu w Federację (17 września 1989 r.) stowarzyszeń Rodziny Katyńskie z Polski, FRK rozpisała w początkach 1990 r. ankietę i zebrała opinie Rodzin na temat formy upamiętnienia ofiar zbrodni katyńskiej - na razie w jedynym znanym miejscu pochówku zamordowanych - w Katyniu. Pierwsze spotkanie w tej sprawie przedstawicieli FRK i Rady OPWiM odbyło się już 24 marca 1990 r. Według przekazanej opinii Rodzin, w Katyniu winien powstać eksterytorialny polski cmentarz wojenny z umieszczonymi nazwiskami wszystkich tam spoczywających oficerów. Powinien też odbyć się uroczysty państwowy pogrzeb ofiar. Fundusze na ten cel zaczęła gromadzić założona również w 1990 r. Polska Fundacja Katyńska.
Po publikacjach w prasie radzieckiej w kwietniu 1990 r. i przekazaniu Polsce imiennych list wywózkowych NKWD jeńców Kozielska i Ostaszkowa oraz wykazu akt jeńców Starobielska, Rosjanie i Polacy, kierując się wskazówkami zawartymi w dokumentach oraz relacjami świadków, w maju i czerwcu 1990 r. odnaleźli masowe miejsca pochówku polskich oficerów w VI kwartale parku leśnego w Charkowie oraz w Miednoje. Miejsca te potwierdzone zostały oficjalnie w czerwcu 1990 r. przez sowieckie władze. Strona polska (zastępca prokuratora generalnego Stefan Śnieżko) skierowała wnioski o dopuszczenie do planowanych ekshumacji...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
