Inspektor jest nie do ruszenia
Rośnie zainteresowanie powołaniem społecznej inspekcji pracy. A to za sprawą nadzwyczajnych gwarancji zatrudnienia, jakie wiążą się ze sprawowaniem tej funkcji w firmie, w której są związki
Społeczna inspekcja pracy to służba społeczna pełniona przez pracowników. Ma zapewnić w zakładzie bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz chronić uprawnienia pracownicze określone w przepisach. Tak definiuje ją art. 1 ustawy z 24 czerwca 1983 r. o społecznej inspekcji pracy (DzU nr 35, poz. 163 ze zm., dalej ustawa).
W odróżnieniu od Państwowej Inspekcji Pracy wyposażonej w wiele tzw. twardych instrumentów realizowania uprawnień, polegających np. na możliwości wymierzania mandatów czy wydawania wiążących pracodawcę nakazów zapłaty, społeczna inspekcja ma słabszą pozycję kontrolną i wnioskodawczą. Stąd bywa nazywana „miękką inspekcją”.
Decydują związki
O jej strukturze w firmie decydują suwerennie zakładowe organizacje związkowe. One rozstrzygają, czy oprócz zakładowego społecznego inspektora pracy (dla całej firmy) będą jeszcze inspektorzy niższych szczebli, np. oddziałowi (wydziałowi) – właściwi dla...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta