Śmierć symboli nas przeraża

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Poniedziałkowa msza żałobna w intencji ofiar katastrofy

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Bożena Winch, psychoonkolog, superwizor Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

Bożena Winch, psychoterapeuta osób w żałobie, o tym, dlaczego dramaty chcemy przeżywać wspólnie

Rz: Na co dzień pomaga pani rodzinom po stracie bliskich. Mamy teraz żałobę narodową. Ma ona inny charakter, zbiorowy. Niektórzy mówią: Nie głosowałem na tego prezydenta, a mimo to jest mi smutno i płaczę.

Bożena Winch: Żałoba narodowa dotyczy milionów ludzi. Jest związana z osobami, które były dla narodu ważne. Mamy tu do czynienia z rzadką i trudną sytuacją śmierci symbolu. Prezydent, posłowie, generałowie – to osoby dla narodu symboliczne. Niewiele o nich wiemy. Tyle, co same chciały nam pokazać, co stworzą na ich temat media i to, co sobie o nich wyobrażamy. Czyli nasza wiedza o ludziach symbolach jest związana z naszymi potrzebami, fantazjami na temat tego, jakimi osobami prezydent, pierwsza dama czy generał armii powinni być.

Czyli opłakujemy śmierć własnych wyobrażeń?

Nie. Opłakujemy utratę naszych symboli. I to jest dramat. Przy całej skali porównania – śmierć Jana Pawła II, naszego, podkreślam, naszego papieża, była czymś innym dla Polaków niż śmierci jego poprzedników.

By emocjonalnie się uporać z czyjąś śmiercią, oczyścić się, niezbędne są rytuały. Marsze, wywieszanie flag z kirem, znicze

Teraz mamy śmierć naszego prezydenta i wielu innych naszych, ważnych dla kraju osób. Utrata osób symboli wywołuje oprócz empatii i współczucia dla rodzin zmarłych, również...