![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Niezależni członkowie czasami bywają zależni
Podporządkowanie przez członka rady działań nadzorczych innym interesom aniżeli nadzorowanej spółki jest działaniem niezgodnym z prawem
Termin „niezależni członkowie rady nadzorczej” wprowadzony został na stałe do języka prawniczego w odniesieniu do spółek publicznych w zbiorze „Dobrych praktyk w spółkach publicznych”. Oznacza on osoby niepozostające w jakichkolwiek relacjach z akcjonariuszami, spółką lub jej pracownikami, co mogłoby być dla nich potencjalnym źródłem konfliktu interesów.
Dwie płaszczyzny
W kwestii niezależności wyróżnić należy dwie płaszczyzny relacji: jedna to relacje między członkami rady nadzorczej i radą a zarządem spółki, druga to sfera relacji pomiędzy członkami rady a udziałowcami spółki.
O ile gwarancje niezależności w tej pierwszej sferze zawarte są wprost w kodeksie spółek handlowych, o tyle sfera relacji udziałowiec – członek rady nadzorczej nie jest wyraźnie normowana poza zbiorem „Dobrych praktyk w spółkach publicznych”.
Problem niezależności członków rad względem udziałowców, choć kojarzony wyłącznie ze spółkami publicznymi, rodzi generalne pytanie, czy członków rad nadzorczych w spółkach kapitałowych można dzielić na niezależnych i zależnych.
Owa niezależność pojmowana może być w dwojaki sposób. Po pierwsze jako brak...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
