Dlaczego nie mają brać wszyscy?...

źródło: Brigdeman Art Library

Noel le Mire. Alegoria I rozbioru Polski. Grafika z XVIII w.

źródło: Brigdeman Art Library

Józef II, Katarzyna II, Fryderyk II nad mapą Rzeczypospolitej. Grafika niemiecka z XVIII w.

źródło: Archiwum „Mówią wieki”

Cesarzowa Maria Teresa

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Wenzel von Kaunitz, austriacki dyplomata, jeden z inicjatorów I rozbioru Polski

autor zdjęcia: Leszek Nabiałek

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Fotorzepa

Cesarz Józef II, syn i następca Marii Teresy

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Herb Galicji

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Halicz na litografii według rysunku Ordy. Galicja jako określenie ziem zaboru austriackiego pochodzi od nazwy tej miejscowości

źródło: Wydawnictwo graf_ika/ Zeta Ars

Dziewiętnastowieczna mapa Galicji

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Caryca Katarzyna II

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Jan Matejko „Rejtan”. Tadeusz Rejtan, poseł nowogródzki, wsławił się oporem przeciw podpisaniu traktatu rozbiorowego

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Michaił Kreczetnikow, generał-gubernator terenów Rzeczypospolitej zajętych przez Rosję po 1792 roku

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Nowy zamek w Grodnie – tutaj w 1793 roku obradował ostatni sejm Rzeczypospolitej, który zatwierdził II rozbiór Polski

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Herb Rosji na kopiejce z czasów carycy Katarzyny

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Jan Piotr Norblin „Bitwa pod Zieleńcami”

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Franciszek Smuglewicz „Grób ojczyzny”

źródło: ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”, wikipedia

Trójkąt trzech cesarzy (styk granic trzech zaborów) u zbiegu Białej i Czarnej Przemszy na niemieckiej pocztówce

Punktem zwrotnym w dziejach Kresów stały się rozbiory i upadek Rzeczypospolitej polsko-litewskiej w końcu XVIII wieku

Autor jest historykiem dziejów nowożytnych, kierownikiem Archiwum Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Skończyło się polskie panowanie na Kresach, a choć Polacy trwali tam dalej, to jednak przejęcie władzy przez Rosję i Austrię (Prusy pominiemy, bo nie zajmowały kresowych ziem) prowadziło do depolonizacji Kresów.

Pierwszy rozbiór Polski w 1772 r. był w dużej mierze wynikiem przypadku i zręcznego wykorzystania koniunktury politycznej przez Prusy Fryderyka II. (O panowaniu Stanisława Augusta, konfederacji barskiej i wydarzeniach w Europie poprzedzających I rozbiór Polski pisaliśmy szerzej w zeszycie 21 cyklu – red.). Fryderyk II nie kwapił się do starcia z Austrią w imię ochrony rosyjskich interesów w Polsce. Zaproponował ugodę: niech Rosja ograniczy swe zdobycze w Turcji, co uspokoi Austrię, a w zamian weźmie „odszkodowanie” w Polsce, która wszak wywołała całą awanturę.

Przy okazji Prusy wezmą coś dla siebie, a i Austriaków się obdzieli, żeby nie bali się zbytniego wzrostu potęgi sąsiadów. Rosjanie próbowali co prawda ratować jeszcze cały polski tort, ale wysłany do Warszawy Kasper von Saldern, który miał przekonać króla i Czartoryskich do zawiązania konfederacji prorosyjskiej, nie osiągnął celu. W tej sytuacji, gdy brat króla pruskiego Henryk Hohenzollern zjawił się na początku 1771 r. w Petersburgu i...