Jak księgujemy różnice kursowe

źródło: Rzeczpospolita

Prawo bilansowe wymaga, by księgi rachunkowe były prowadzone w polskiej walucie. Tymczasem wiele transakcji jest zawieranych w walucie obcej. Stąd biorą się różnice kursowe, które też trzeba odpowiednio zaksięgować

Według art. 21 ust. 3 ustawy o rachunkowości (dalej uor) dokument księgowy wyrażony w walucie obcej powinien zawierać przeliczenie waluty obcej na polską, według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej.

Wynik takiego przeliczenia powinien być umieszczony bezpośrednio na dowodzie księgowym, z wyjątkiem sytuacji gdy system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przeliczanie walut obcych na walutę polską i potwierdzane jest to wydrukiem z systemu.

Jak wyceniamy...

Ustawa o rachunkowości reguluje też kwestię sposobu wyceny transakcji wyrażonych w walutach obcych. Zgodnie z jej art. 30 ust. 1 składniki aktywów (z wyjątkiem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów wyrażone w walucie obcej wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłaszanym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Natomiast w ciągu roku operacje gospodarcze wyrażone w walutach obcych ujmuje się w księgach według art. 30 ust. 2 uor. Dla transakcji kupna lub sprzedaży walut oraz zapłaty należności i zobowiązań stosuje się wycenę po kursie faktycznie zastosowanym w dniu wystąpienia operacji gospodarczej.

Zapłatę należności i zobowiązań, gdy nie jest zasadne zastosowanie wyżej wskazanego kursu, i pozostałe operacje wycenia się po kursie średnim ogłoszonym dla danej waluty...