Kontrolerzy wnikliwie sprawdzają usługi dla spółek powiązanych

Transakcje o charakterze niematerialnym obciążone są znacznie wyższym ryzykiem podatkowym niż pozostałe. Dlatego trzeba dokładnie udokumentować nie tylko ich wykonanie, ale także wykazać ich przydatność dla nabywcy

Ustawa o CIT nakazuje dokumentowanie wszelkich transakcji z podmiotami powiązanymi, których wartość przekracza określone w art. 9a tej ustawy limity.

W czasie kontroli organy podatkowe najbardziej interesują się usługami niematerialnymi i umowami dotyczącymi wartości niematerialnych i prawnych. Tam są bowiem możliwe dużo poważniejsze nadużycia niż np. przy transakcjach dotyczących wyprodukowanych przez firmę towarów (gdzie zwykle nie ma wątpliwości, że one rzeczywiście istniały, i dość łatwo ustalić ich wartość). Szczególny obowiązek dokumentowania świadczeń niematerialnych został wprowadzony w celu wyeliminowania możliwości „kreowania” wyniku podatkowego przez podatników, przez wprowadzanie sztucznych tytułów rozliczeń w transakcjach z podmiotami powiązanymi.

Firmy powiązane powinny pamiętać jednak nie tylko o szczególnym obowiązku dokumentacyjnym (art. 9a ustawy o CIT), lecz także o bieżącym gromadzeniu dowodów wykonania usług i innych świadczeń o charakterze niematerialnym. Jeśli bowiem nie zgromadzą stosownej dokumentacji, to mogą mieć problemy z fiskusem, np. mimo że do świadczenia usługi doradczej rzeczywiście doszło i wynagrodzenie za nią zostało ustalone na poziomie rynkowym.

Dwie grupy umów

Jak zdefiniować transakcję niematerialną? Chodzi m.in. o usługi doradcze, zarządzania, marketingu i finansowe (pożyczki, gwarancje). Do transakcji o...