![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zasiłek chorobowy to nie tylko wynagrodzenie zasadnicze
Pracownik nie dostanie świadczenia za czas niedyspozycji zdrowotnej w wysokości swoich poborów. Nawet gdy przysługuje mu 100 proc. To skutek wyłączeń, które trzeba stosować
Zasiłek chorobowy w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku przysługuje, gdy niezdolność do pracy:
- przypada w okresie ciąży,
- powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
- powstała wskutek wypadku przy pracy, w drodze do pracy lub z pracy.
Pracownicy pytają czasem, dlaczego zasiłek, jaki otrzymali, jest mniejszy niż ich miesięczne wynagrodzenie zasadnicze, skoro przysługuje im zasiłek w wysokości 100 proc. Różnica wynika z tego, że te 100 proc. jest liczone od podstawy wymiaru zasiłku, która często jest niższa niż stałe wynagrodzenie pracownika.
12 miesięcy, ale nie zawsze
Podstawę wymiaru zasiłku ustalamy z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia absencji chorobowej. Jeśli przerwa między okresami choroby jest krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe, podstawy wymiaru zasiłku nie określamy na nowo, lecz przyjmujemy tę wyliczoną dla poprzedniej absencji chorobowej.
Nie ma tu znaczenia, czy zasiłek jest tego samego czy innego rodzaju (zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy).
Gdy w którymś z 12 miesięcy pracownik nie przepracował, z przyczyn usprawiedliwionych, co najmniej połowy dni roboczych, miesiąca tego nie uwzględniamy w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
