![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak ustalić prawidłową stawkę VAT dla usług ciągłych
Ustawa o podatku od towarów i usług określa szczególne zasady rozliczenia m.in. dla „świadczeń ciągłych”. Szkopuł w tym, że nie zawsze wiadomo, kiedy mamy z nimi do czynienia
Przepisy podatkowe, co do zasady, są niezależne od bilansowych. Prawo podatkowe odrębnie i niezależnie od przepisów rachunkowych reguluje, co jest przychodem, a co kosztem. Ze specyficzną sytuacją mamy jednak do czynienia w przypadku podatników rozliczających dla celów podatkowych różnice kursowe zgodnie z metodą bilansową.
Możliwość taka wynika z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Wtedy o tym, co jest traktowane jako podatkowe różnice kursowe, decydują nie przepisy podatkowe, lecz stosowane przez tych podatników przepisy o rachunkowości.
Potwierdził to NSA w komentowanym wyroku. Wyjaśnił, że podatnicy stosujący metodę bilansową przy ustalaniu podstawy opodatkowania CIT uwzględniają jedynie te pozycje, które są różnicami kursowymi dla celów rachunkowych.
Nie można przesądzać, jak to uczyniły organy podatkowe i sąd pierwszej instancji, że wskutek wyceny instrumentów pochodnych zawsze powstają różnice kursowe, które powinny być rozpoznane w wyniku podatkowym.
W praktyce można zaobserwować trzy główne podejścia do kwestii ujmowania wyceny instrumentów pochodnych w wyniku podatkowym. Pierwsze polega na wyłączaniu z wyniku podatkowego całej wyceny instrumentów pochodnych.
Zgodnie z drugim przy ustalaniu podstawy opodatkowania bierze się pod uwagę całą wycenę instrumentów pochodnych,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
