Korupcja w sporcie
Ustawa o sporcie, wprowadzając nowe rodzaje przestępstw korupcyjnych, wypełniła istotną lukę w polskim prawie karnym – zauważa prokurator Prokuratury Rejonowej w Żarach
Dotychczasowym – i właściwie jedynym – przepisem, który dotyczył wprost zachowań korupcyjnych w sporcie, był art. 296b kodeksu karnego, którego znamiona były powiązane z przepisami ustawy o sporcie kwalifikowanym i który dotyczył wyłącznie łapownictwa w sporcie profesjonalnym. W związku z obowiązującą od 16 października 2010 r. ustawą z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (DzU nr 127, poz. 857; dalej: ustawa) utraciły moc ustawy o kulturze fizycznej oraz o sporcie kwalifikowanym, zrywając tym samym z ówczesną – nadmierną i nie do końca spójną – koncepcją regulacji w dziedzinie sportu. Ponadto, uchylając art. 296b k.k., wprowadziła jednocześnie do polskiego prawa karnego nowe rodzaje przestępstw o charakterze korupcyjnym.
Łapownictwo
Wyrazem odformalizowania nowych regulacji jest m.in. brak definicji poszczególnych pojęć, które pojawiają się w ustawie. Właściwie jedynym ważnym wyjątkiem jest definicja sportu określona w art. 2. W art. 46 ust. 1 ustawy zawarto – będące odpowiednikiem wcześniejszego art. 296b k.k. – przestępstwo tzw. czynnego i biernego łapownictwa w sporcie.
Występek ten, ogólnie rzecz biorąc, polega na tym, że sprawca w związku z zawodami sportowymi organizowanymi przez polski związek sportowy lub inny uprawniony podmiot przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo obietnicę takiej korzyści lub jej obietnicy żąda w zamian za...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta