O dobrym futbolu i złych bojarach

źródło: AFP

Anży Machaczkała w kilkanaście miesięcy wyrosła z klubu zapyziałego na płacący najlepiej w futbolu. Samuel Eto’o (z prawej) zarabia w Rosji 20 mln euro rocznie, trener Guus Hiddink (z lewej) dostanie 9 mln za pierwsze pół roku pracy. W innych klubach nuworyszom z Machaczkały życzą jak najgorzej, ale muszą podjąć ich wyzwanie

Nasi rywale. Za kilka lat Rosja ma być potęgą: klubową i reprezentacyjną. Nie zatrzyma jej nawet finansowe fair play

Tak jak Piotr Wielki pchał Rosję do Europy, nie oglądając się na maruderów, tak i Siergiej Fursienko póty nie spocznie, póki rosyjskiego futbolu nie zaciągnie do nowoczesności.

Plan ma nawet podobny do cara: już zmienił kalendarz (na razie ligowy, na system jesień – wiosna), otoczył się zagranicznymi fachowcami, będzie dzielił kraj na prowincje i reformował szkolnictwo. Piłkarskie, bo od szkolnictwa zwykłego jest jego brat Andriej, od kilku lat minister edukacji i nauki.

Cień prezydenta

Zdarzają się oczywiście na tej drodze do nowoczesności oporni bojarzy, którzy widzą najpierw interes swój, a nie wspólny, i nad nimi trzeba popracować. Zwykle wystarcza cień Władimira Putina za plecami. Wszyscy wiedzą, że szef federacji piłkarskiej to człowiek prezydenta. Był dyrektorem w Lentransgazie, spółce córce Gazpromu. Był dyrektorem Zenita Sankt Petersburg, klubu Putina i Gazpromu. Od dwóch lat rządzi piłkarskim związkiem. Biznes go kocha, pieniądze płyną, prezydent mu ufa.

Do tych pieniędzy lgną specjaliści z całego świata. Gdy Rosjanie zdobywali prawo do organizacji mundialu 2018, mieli w sztabie m.in. dwóch byłych rzeczników FIFA. Reprezentację trenuje Holender Dick Advocaat, przed nim był Guus Hiddink. Sędziów nadzoruje Włoch Roberto Rossetti.

Fursienko z Putinem nie przywykli do...