Moskiewski łącznik

źródło: US NAVY PHOTO

U-2 gotów do startu. Jego przejęcie przez ZSRS osłabiło pozycję Amerykanów

źródło: Flash Press Media

Proces toczył się w Moskwie z zachowaniem form i procedur, ale Oleg Pieńkowski nie miał wątpliwości, jaki czeka go wyrok

źródło: Flash Press Media

Oleg Pieńkowski

źródło: AFP

Oleg Pieńkowski opracował własny plan prewencyjnej wojny nuklearnej przeciwko ZSRS, zgodnie z którym małe grupy sabotażystów miały podkładać niewielkie ładunki atomowe 
w śmietnikach w pobliżu kwater wojskowych w każdym większym mieście Związku Sowieckiego.

W deszczowy wieczór 12 sierpnia 1960 roku Eldon Cox i Henry Cobb, dwóch amerykańskich studentów, którzy przyjechali do Moskwy z wizytą naukową, wracało z kina do hotelu w centrum miasta. Przeszli przez plac Czerwony i mieli właśnie wejść na most na rzece Moskwie, gdy nieznajomy mężczyzna w garniturze poprosił ich o ogień. Amerykanie nie mieli ognia, ale Rosjanin, zamiast odejść, zaczął łamaną angielszczyzną szybko wyrzucać z siebie zdania. Mówił, że pracował kiedyś w sowieckiej ambasadzie w Turcji i że ma informacje na temat amerykańskiego samolotu U-2 zestrzelonego dwa miesiące wcześniej w okolicach Swierdłowska. Zaczął opowiadać o tym, jak przebiegała akcja strącania samolotu.

Byłem komunistą

Cox i Cobb dobrze znali „sprawę U-2", bo niedawno obiegła ona czołówki gazet na całym świecie. W drugiej połowie lat 50. Amerykanie nie byli w stanie umieścić swoich agentów w poddanym totalnej kontroli sowieckim państwie, a program budowy satelitów szpiegowskich wciąż był w powijakach. Jedynym sposobem, żeby się dowiedzieć, jak zaawansowane są radzieckie zbrojenia i program nuklearny, był rekonesans lotniczy. Skonstruowali więc U-2, samolot rozpoznawczy, który mógł wzbijać się na duże wysokości i niezauważony robić stamtąd zdjęcia. 1 maja 1960 roku, na dwa tygodnie przed planowanym szczytem przywódców USA, ZSRS, Francji i...