![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nie wszystko trzeba inwentaryzować co roku
Raz na dwa lata wystarczy przeliczyć zapasy materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów, które znajdują się w strzeżonych składowiskach i są objęte ewidencją ilościowo-wartościową.
Jednostki gospodarcze mają wynikający z ustawy o rachunkowości (dalej: uor) obowiązek weryfikacji zapisów w ich księgach ze stanem faktycznym posiadanego majątku. To właśnie ogół czynności polegających na ustaleniu rzeczywistego stanu aktywów i pasywów firmy nazywany jest inwentaryzacją. Najważniejsze informacje o zasadach, terminach oraz częstotliwości przeprowadzania inwentaryzacji znajdują w przepisach rozdziału 3 ustawy o rachunkowości. Przewidują one trzy metody prowadzenia inwentaryzacji:
- spis z natury,
- potwierdzenia (uzgodnienia) sald oraz
- weryfikacja wartości składników i porównania danych księgowych z odpowiednimi dokumentami
– w zależności od grupy składników majątku.
Metodę spisu z natury stosuje się dla:
- aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych),
- papierów wartościowych w postaci materialnej,
- rzeczowych składników aktywów obrotowych,
- środków trwałych,
- nieruchomości zaliczonych do inwestycji,
- maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie.
Na trzy sposoby
Spis z natury jest właściwą metodą inwentaryzacji także dla znajdujących się w jednostce składników aktywów,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
