Opłaty reprograficzne są poza zakresem VAT

źródło: materiały prasowe

Paweł 
Barnik

Kwoty otrzymywane przez twórców i wydawców za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania, które wpłacają m.in. producenci czystych płyt CD i urządzeń do odtwarzania i kopiowania, nie są zapłatą za świadczenie jakiejkolwiek usługi.

Ewelina Kalita Paweł Barnik

Jedną z podstawowych zasad prawa autorskiego w Polsce jest dozwolony użytek osobisty, czyli możliwość korzystania (w tym kopiowania) z rozpowszechnionego utworu bez uiszczania wynagrodzenia i bez konieczności uzyskiwania zgody autora. W związku z tym, że dozwolony użytek osobisty jest swoistym ograniczeniem praw przysługujących twórcom, na mocy regulacji ustawowych wprowadzono należną im kompensatę w postaci tzw. opłaty reprograficznej.

Specyficzny charakter

Obowiązek pobierania opłaty reprograficznej wynika z art. 20 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 90, poz. 631 ze zm.; dalej: ustawa). Zobowiązuje on producentów i importerów czystych nośników (np. płyt CD lub pendrive'ów), magnetofonów, magnetowidów, kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń do wpłacania określonym organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców opłat w wysokości nieprzekraczającej 3 proc. kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników. Do uiszczenia opłaty reprograficznej na rzecz twórców i wydawców za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami...