Nie wszystkie składki członkowskie są kosztem

źródło: materiały prasowe

Waldemar
 Knap

Opłaty na rzecz organizacji, do których należą podatnicy, mogą pomniejszać przychody. Te obowiązkowe wolno uwzględnić 
w rozliczeniach bez limitu, dobrowolne tylko do określonej wysokości oraz po spełnieniu dodatkowych warunków.

Kwalifikując składkę członkowską do kosztów uzyskania przychodów, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy ma ona charakter obowiązkowy, czyli wynika wprost z przepisów prawa, czy jest składką dobrowolną.

Przykład

Składka obowiązkowa to np. składka przewidziana w ustawie o doradztwie podatkowym, płacona przez spółki doradcze.

Oczywiście fakt, że składka jest obowiązkowa, nie zwalnia podatnika z oceny, czy wiąże się ona z jego przychodami, tj. czy jest ponoszona w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Z reguły taki związek jednak wystąpi, co skutkuje możliwością zaliczenia całości płaconej składki do kosztów podatkowych.

Z woli przedsiębiorcy

Bardziej skomplikowana sytuacja ma miejsce w przypadku składek nieobowiązkowych, tj. takich, które podatnicy opłacają z własnej woli. Czasami w praktyce podatnicy błędnie wyłączają tego typu składki z kosztów podatkowych. Składki nieobowiązkowe mogą być zaliczone do kosztów podatkowych, jednak taka kwalifikacja wymaga spełnienia szczególnych warunków.

1. Po pierwsze, składka powinna wykazywać związek z przychodami podatnika, czyli powinna spełniać podstawowe warunki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT . W praktyce w odniesieniu do większości opłacanych przez podatników składek taki związek...