Wyżywienie w podróży służbowej nie jest przychodem pracownika

Osoba, która realizuje cele swojego pracodawcy poza miejscem zamieszkania 
i której zapewniono w tym czasie posiłki przewyższające wartość diety, nie uzyskuje przysporzenia majątkowego, od którego należałoby pobrać zaliczkę na podatek.

Marcin Szymankiewicz

Pracownicy spółki odbywają krajowe podróże służbowe w różnym wymiarze czasowym. Zgodnie z przepisami dzienna stawka diety w podróży krajowej stosowania przez spółkę wynosi 30 zł. Gdy podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi od 8 do 12 godzin lub podróż trwa dłużej niż dobę, a niepełna, ale rozpoczęta doba wynosi do 8 godzin i pracownik w czasie podróży krajowej żywi się „na własną rękę", to spółka wypłaca mu dietę w wysokości 50 proc. pełnej diety, chyba że pracownik został oddelegowany do miejscowości swojego pobytu stałego lub czasowego.

Jeżeli natomiast spółka zapewni pracownikowi bezpłatne wyżywienie w czasie podróży służbowej, to dieta zostaje dodatkowo obniżona ze względu na drugi czynnik, tj. o wartość bezpłatnego zapewnionego posiłku, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

1) śniadanie – 25 proc. diety,

2) obiad – 50 proc. diety,

3) kolacja – 25 proc. diety.

Spółka zmniejsza diety w taki sposób, że kwotę diety wyliczoną adekwatnie do czasu trwania podróży służbowej pomniejsza o kwotę zapewnionego posiłku, każdorazowo wyliczaną od diety podstawowej w wysokości 30 zł.

Na skutek tych zmniejszeń może się okazać, że pracownikowi nie przysługuje dieta. Przykładowo gdy pracownik przebywa w krajowej podróży służbowej 10 godzin i...