Banki nie unikną konsekwencji stosowania nieuczciwych klauzul waloryzacyjnych

Jeśli klauzula jest bezskuteczna, to nie istnieje ani przepis prawa, ani utrwalony zwyczaj nakazujący waloryzację kredytu i określający jej zasady – piszą prawnicy.

Przed przedstawieniem przyczyn, dla których nie zgadzamy się z poglądami r. pr. Anny Cudnej-Wagner i adw. Bartosza Miąskiewicza zaprezentowanymi w artykule „Franki trzeba przeliczyć po kursie rynkowym" („Rzeczpospolita" nr 220 z 20 września 2016 r.), chcielibyśmy podzielić się drobną radością, którą przyniosła nam lektura artykułu naszych adwersarzy. Jeszcze kilka miesięcy temu spieraliśmy się z nimi, czy wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z 29 kwietnia 2016 r., (sygn. VI C 1713/15), nakazujący bankowi zwrot kwot pobranych od kredytobiorcy na podstawie abuzywnych klauzul waloryzacyjnych, jest jaskółką zwiastującą wiosnę kredytobiorcom.

Obok jaskółki, jaką był ten wyrok, na naszym niebie zagościły jednak kolejne ptaki: wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 16 kwietnia 2016 r. (sygn. XII C 2718/14), SO we Wrocławiu z 23 maja 2016 r. (sygn. I C 1293/13), SR dla Wrocławia-Fabrycznej z 20 lipca 2016 r. (sygn. XIV C 2126/15) oraz wyrok Sądu Najwyższego z 8 września 2016 r. (sygn. II CSK 750/15). We wszystkich tych orzeczeniach uznano, że zastosowane w umowach kredytowych klauzule waloryzacyjne, które pozwalały na dowolne kształtowanie kursu waluty waloryzacji przez bank, są niedozwolonymi postanowieniami umownymi. Stwierdzenie abuzywności klauzul definitywnie wyłącza ich stosowanie w umowie kredytu. Obecnie osią sporu nie jest już zatem to, czy opisane wyżej klauzule...