Przegrany bój o Paryż

Tak złych relacji polsko-francuskich nie było nigdy dotąd. Winę za taki stan ponoszą zarówno antypisowska opozycja, jak i rząd w Warszawie – pisze publicysta.

Pracuję na pograniczu polsko-francuskim – intelektualnym, wydawniczym, start-upowym – łącząc te dwa kraje i ludzi, którzy wiele mogą się od siebie nauczyć, wiele razem stworzyć. Od kilku tygodni mamy już bardziej jawną ewakuację francuskich przedsiębiorstw niż pełną wzajemnego zrozumienia współpracę.

Ostatnio przy każdym spotkaniu z przedstawicielami francuskich elit wraca niczym mantra jedno zdanie: „od śmierci Profesora nie mamy z kim rozmawiać". Mowa oczywiście o profesorze Bronisławie Geremku.

Po jego śmierci coś dziwnego stało się z Europą Wschodnią, szczególnie Węgrami i Polską – twierdzą Francuzi. Zapadła noc totalitaryzmu, łamane są podstawowe prawa obywatelskie, zamykane wolne media, nierespektowane są podstawowe normy cywilizacyjne, np. trójpodział władz. Ludzie demonstrują i są aresztowani, tracą pracę z powodów politycznych. Mniejszości seksualne zmuszane są do emigracji. Intelektualiści, sędziowie, dziennikarze są na cenzurowanym. Pytanie, które słyszałem w Paryżu nieraz: czy niekatolicy mogą pracować w Polsce w administracji państwowej? I kolejne: czy dzieci w szkołach zmuszane są każdego dnia do porannej mszy? I jeszcze: czy partia Jarosława Kaczyńskiego wszystko kontroluje? I na koniec: czy nie boję się mieszkać w Polsce?

Przy okazji pada...