Przedsiębiorca musi ufać swoim agentom i akwizytorom

Zapis we wzorcu umowy, zgodnie z którym wszelkie dodatkowe ustalenia, poczynione w formie ustnej pomiędzy kupującym a reprezentantem firmy, będące w sprzeczności z treścią umowy, są nieważne i nie rodzą żadnych skutków prawnych, spełnia kryteria niedozwolonego postanowienia. Michał Kołtuniak

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w trakcie kontroli wzorców umów, stosowanych przez przedsiębiorcę oferującego swoje produkty w trakcie pokazów, zwrócił uwagę na następujący zapis: „Wszelkie dodatkowe ustalenia poczynione w formie ustnej pomiędzy kupującym a reprezentantem, a będące w sprzeczności z treścią niniejszej umowy, są nieważne i nie rodzą żadnych skutków prawnych". W ocenie urzędu antymonopolowego, zacytowane postanowienie jest tożsame z klauzulami wpisanymi do rejestru niedozwolonych postanowień umownych pod numerami odpowiednio: 261 i 308. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wielokrotnie uznawał za niedozwolone klauzule, które w sposób niezgodny z prawem wyłączały lub istotnie ograniczały odpowiedzialność przedsiębiorcy w związku z działaniami (zaniechaniami) jego agentów (osób, którym powierzał wykonanie usługi).

Przykładowo, wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2004r. (XVII Amc 40/03), SOKiK uznał za niedozwoloną klauzulę postanowienie o następującej treści: „organizator nie ponosi odpowiedzialności z tytułu informacji udzielonych przez agentów, a odbiegających od określonych niniejszymi warunkami postanowień. Ponadto organizator nie ponosi odpowiedzialności za udzielone przez agentów informacje sprzeczne z treścią katalogów i biuletynów informacyjnych, zawierających aktualną ofertę...