Czego nie wolno pominąć przy wycenie zapasów

Prawidłowe i rzetelne określenie wartości zapasów na dzień bilansowy wymaga ich znajomości, aby sprawnie identyfikować ryzyka związane z ich posiadaniem, zużywaniem czy dystrybucją.

Temat wyceny zapasów jest niezwykle szeroki i pełen niuansów wynikających ze specyfiki działalności przedsiębiorstw. Jednak w ramach cyklu dotyczącego zamknięcia roku chciałabym skupić się na trzech aspektach, które wymagają podjęcia odpowiednich działań w jednostce, tak aby przygotowane sprawozdanie finansowe było rzetelne i spełniało wymogi ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 28 ustawy o rachunkowości (dalej: uor) zapasy – czyli materiały, półprodukty i produkcja w toku, wyroby oraz towary wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy. Zasady wyceny muszą być określone w polityce rachunkowości jednostki, przyjętej przez jej kierownika (w rozumieniu uor).

1. Cena nabycia Zasada ogólna...

Zasada ogólna wymusza wycenę posiadanych zapasów według ceny nabycia definiowanej w uor jako cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak...