Gdy Łódź była w awangardzie

źródło: archiwum Muzeum Sztuki w Łodzi

Katarzyna Kobro, Władysław Strzemiński, Julian Przyboś – zdjęcie wykonane między 1930 a 1931 rokiem.

źródło: archiwum Muzeum Sztuki w Łodzi

Sala Neoplastyczna została otwarta w 1948 roku.

Władysław Strzemiński przyjechał do Łodzi w 1931 roku. Miał wówczas 38 lat i pozostał w tym mieście do końca swoich dni.

Jest twórcą teorii unizmu, jednym z najwybitniejszych przedstawicieli awangardy - nie tylko polskiej, ale i europejskiej. Najważniejszymi miejscami związanymi z tym twórcą są tutejsza Akademia Sztuk Pięknych, dawniej Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych, oraz Muzeum Sztuki.

W 1945 roku Władysław Strzemiński został wykładowcą we współtworzonej przez siebie Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. Wywarł wielki wpływ na jej kształt jego sztuka i koncepcja dydaktyczna określiły ówczesny charakter uczelni, mimo, że wykładał tylko do 1950 roku. Szkoła przyjęła jego imię w 1988 roku.

Mistrz i uczniowie

- Pracownia kompozycji, w której uczyłem przez 15 lat, w prostej linii pochodzi od koncepcji prof. Władysława Strzemińskiego i w jakimś sensie kontynuuje jego dzieło - wyjaśnia prof. Wojciech Leder, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych i jej absolwent. - Współtworzył uczelnię pomyślaną początkowo jako miejsce kształcące projektantów dla powstającego po wojnie przemysłu. Stanisław Fijałkowski, najwybitniejszy uczeń Strzemińskiego, z jego pierwszego rocznika mówi, że zajęcia z nim były porywające. Dokonywana przez niego analiza formy plastycznej była czymś zupełnie nowatorskim. Ale też był pewny swojej koncepcji, charyzmatyczny. Profesor Fijałkowski wspominał, że...