Sąd może (ale nie musi) przeprowadzić dowody uzupełniające

Tak zwany wariant zerowy polegający na rezygnacji z realizacji przedsięwzięcia nie stanowi wariantu alternatywnego, o którym mowa w ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 marca 2018 r. (sygn. II OSK 1221/16) zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym. Decyzją z kwietnia 2014 r. wójt gminy Włoszakowice ustalił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie farmy wiatrowej składającej się z 15 turbin wiatrowych o łącznej mocy do 30 MW oraz infrastruktury towarzyszącej, realizowanego na wskazanych w decyzji działkach.

Decyzja została zaskarżona odwołaniem. Skarżący powoływali się przede wszystkim na to, że w ich ocenie złożony w toku postępowania raport nie zawiera wszystkich elementów wymaganych przez właściwe przepisy. W grudniu 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie nie podzieliło argumentów osób fizycznych i stowarzyszenia, którzy wnieśli odwołanie i utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu nie podzielił argumentów skarżących i oddalił skargi na decyzje organu II instancji (wyrok z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. IV SA/Po 159/15).

Inaczej natomiast sprawę ocenił Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazał, że WSA w Poznaniu dokonał nieprawidłowej wykładni...