Wieniec i nekrolog w firmowych kosztach

Wydatki związane z uczczeniem pamięci zmarłego pracownika są przez fiskusa traktowane jako budujące kulturę organizacji i wpływające na motywację zespołu. W efekcie przyczyniają się do osiągania przychodu przedsiębiorstwa.

Ponieważ praca zawodowa to istotny wymiar życia osobistego, w przypadku śmierci pracownika kierownictwo firmy organizuje zwykle wyjazd swoich przedstawicieli na pogrzeb, kupuje stosowną wiązankę pogrzebową, zamieszcza w prasie nekrolog oraz kondolencje dla rodziny. Podobne wydatki ponoszone są, gdy śmierć dotyka bliskich pracownika, zarówno zatrudnionego, jak i byłego. Takie postępowanie jest zwyczajowo przyjęte w naszej kulturze – jest wyrazem troski pracodawcy o budowanie pozytywnego wizerunku i więzi z pracownikami poprzez okazanie wsparcia i empatii w trudnych chwilach. Czy to wystarczające uzasadnienie ujęcia wydatków, jakie firma zdecydowała się ponieść w związku z pogrzebem pracownika, byłego pracownika czy członka rodziny osoby zatrudnionej, w księgach rachunkowych i kosztach podatkowych?

Księgowanie nie budzi wątpliwości

Ujęcie w księgach rachunkowych takich kosztów nie powinno stanowić specjalnego problemu. Co do zasady jednostka powinna je odnieść w ciężar działalności operacyjnej, przy zachowaniu zasady memoriału opisanej w art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), która mówi, że dana jednostka gospodarcza powinna ująć w księgach rachunkowych wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi...