Tworzymy bioniczną trzustkę

źródło: materiały prasowe

≥Dr hab. med. Michał Wszoła jest chirurgiem ogólnym, transplantologiem, zajmuje się diagnostyką endoskopową przewodu pokarmowego i leczeniem cukrzycy. Przewodniczący Rady Konsorcjum BIONIC. Na zdjęciu: Michał Wszoła razem z zespołem naukowym Fundacji Badań i Rozwoju Nauki, który pracuje nad projektem bionicznej trzustki

źródło: Rzeczpospolita

Dzięki zaawansowanej bioinżynierii wykorzystującej komórki macierzyste, zbudujemy funkcjonalny narząd produkujący insulinę i glukagon – przekonuje w rozmowie z Pawłem Łepkowskim wybitny warszawski transplantolog, Michał Wszoła.

Rzeczpospolita: W tym roku amerykańska firma Medtrononic rozpoczęła w Stanach Zjednoczonych sprzedaż urządzenia Minimed 670 GE, które ze względu na współpracę inteligentnego sensora monitorującego glikemię z pompą insulinową nazwano hybrydową sztuczną trzustką. Z kolei inna amerykańska firma Beta Bionics wprowadziła urządzenie o krótkiej nazwie iLet, które już okrzyknięto pierwszą bioniczną trzustką, ponieważ tworzy ono inteligentną, sterowaną poprzez odpowiedni algorytm, zamkniętą pętlę dopływu insuliny i i glukagonu do organizmu. Twórca tego urządzenia prof. Damiano z University of Massachusetts określa to urządzenie jako pomost do wynalezienia lekarstwa na cukrzycę typu I. Diabetolodzy mają wielką nadzieję na przełom w leczeniu cukrzycy typu I, ale tak naprawdę to dopiero pański projekt radykalnie rozwiązuje problem tej choroby.

Michał Wszoła: Urządzenia, o których pan wspomina, na pewno znacznie ułatwią leczenie cukrzycy, ale zgadzam się ze stwierdzeniem, że to leczenie pomostowe. Obydwa urządzenia są de facto sztucznymi trzustkami. Oczywiście to jest semantyka słowna. To nie ma większego znaczenia, jak to nazwiemy: sztuczna czy bioniczna. Chodzi o to, że jest to urządzenie mechaniczne. W  żadnym wypadku nie deprecjonuję ich wartości, wręcz kibicuję ich producentom. Jednak należy sobie uświadomić, że te urządzenia mają swoje ograniczenia. Tak...