Czy ułatwienia w przygotowaniu inwestycji istnieją tylko na papierze?

Żeby rada gminy przyjęła uchwałę o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, deweloper musi spełnić szereg formalności. Z praktyki wynika, że w wielu przypadkach nie udaje się sprostać tym wymogom.

Z założenia ustawa o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (tzw. lex deweloper) daje możliwość budowy, przebudowy lub zmiany sposobu użytkowania budynku w celu realizacji inwestycji mieszkaniowej bez konieczności uwzględniania ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP). Projektowana w tym trybie inwestycja nie musi być zgodna z MPZP, ale co do zasady powinna odpowiadać treści studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (chyba że będzie realizowana na terenie dawnych działek produkcyjnych, kolejowych, usług pocztowych lub wojskowych). Powinna też spełniać inne wymogi określone w ustawie i ewentualnie uchwale rady gminy o lokalnych standardach urbanistycznych (o ile na terenie danej gminy taka została uchwalona).

Przykładowo oznacza to, że inwestor nie jest związany wskazanymi w MPZP: przeznaczeniem nieruchomości ani takimi parametrami istotnymi z punktu widzenia wyliczenia potencjału inwestycji, jak wskaźniki intensywności zabudowy, udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej czy wysokość zabudowy (z wymienionych tu parametrów opisywana ustawa odnosi się tylko do maksymalnej wysokości zabudowy).

Faktyczne wymogi formalne

W celu realizacji inwestycji mieszkaniowej na podstawie ustawy konieczne jest przedłożenie wniosku wraz z koncepcją urbanistyczno-architektoniczną...