Częściowa likwidacja środka trwałego w księgach rachunkowych

źródło: Rzeczpospolita

Tabela nr 1

źródło: Rzeczpospolita

tabela nr 2

Trwale odłączona część dodatkowa lub peryferyjna maszyny czy urządzenia może zostać przeznaczona do sprzedaży. Możliwa do uzyskania cena netto zmniejszy koszt (stratę) z tytułu rozchodu składnika majątku.

Dynamiczna rzeczywistość gospodarcza powoduje, że jednostki gospodarcze szukają elastycznych rozwiązań na wielu płaszczyznach prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup środka trwałego wiąże się zwykle z istotnym wydatkiem finansowym albo zaciągnięciem zobowiązania finansowego, więc nabywcy zależy, aby kupiony składnik aktywów dawał się możliwie łatwo przystosowywać do zmieniających się warunków. Pewną elastyczność może zapewnić nabycie środka trwałego, który składa się z takich komponentów, które umożliwiają na przykład ich wymianę czy odłączanie lub przyłączanie i dostosowywanie środka trwałego do aktualnych potrzeb danej jednostki.

Ustawa o rachunkowości (dalej: uor) nie definiuje części, z których może się składać środek trwały, a definicja tej kategorii bilansowej jest dość ogólna. W art. 3 ust. 1 pkt 12 uor opisane są aktywa, jako kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Artykuł 3 ust. 1 pkt 15 uor mówi z kolei o środkach trwałych jako rzeczowych aktywach trwałych i zrównanych z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletnych, zdatnych do użytku i przeznaczonych na potrzeby jednostki. Wyliczone są tu w szczególności: nieruchomości (w tym grunty, prawo...