Kim jest rzeczywisty właściciel należności

Nowa definicja beneficial owner będzie wymagać od firm, wypłacających należności zagranicznym kontrahentom, sporego wysiłku przy udowadnianiu, że prowadzą oni rzeczywistą działalność gospodarczą.

W ostatniej części cyklu artykułów dotyczących zmian w podatku u źródła poruszona zostanie problematyka związana z instytucją tzw. rzeczywistego właściciela należności (beneficial owner), która będzie miała kluczowe znaczenie dla poboru podatku u źródła w 2019 r. O rewolucyjnych zmianach w podatku u źródła pisaliśmy 2 stycznia („Rewolucyjne zmiany w podatku u źródła"), 9 stycznia („Jak dochować należytej staranności"), 16 stycznia („Czy nowe zasady poboru i zwrotu daniny zamrożą pieniądze firm") i 23 stycznia „Co dają oświadczenie płatnika i opinia organu".

Instytucja tzw. rzeczywistego właściciela/odbiorcy należności (beneficial owner) jest jednym z nieodłącznych elementów konstrukcyjnych podatku u źródła, a  klauzule beneficial owner znajdziemy zarówno w Modelowej Konwencji OECD, jak i w większości umów o unikaniu podwójnego podatkowania (UPO).

Odpowiadając na pytanie, na czym polega instytucja beneficial owner, na wstępie należy wskazać, że przy poborze podatku u źródła płatnicy powinni w pierwszej kolejności przeprowadzić oceny zasad opodatkowania danych należności na podstawie przepisów polskich a następnie zgodnie z UPO. Same umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie zasad poboru podatku u źródła zazwyczaj zawierają natomiast postanowienia...