Pojęcie „pokrzywdzenia” w kontekście skargi pauliańskiej

Akcja pauliańska ma zapobiec niewykonaniu zobowiązania. Pokrzywdzenie osoby trzeciej nie jest tożsame ze szkodą i występuje już na etapie możliwości jej powstania, wyrażając się "w złej prognozie" co do możliwości spełnienia świadczenia przez dłużnika. Pojęciem „pokrzywdzenia" obejmuje się powstałe przyszłe, negatywne skutki w sferze majątkowej wierzyciela.

Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku IV CSK 194/16 z 17 stycznia 2017 r.

Powódki miały stwierdzone sądowo wierzytelności. Pomiędzy ich dłużnikiem a pozwaną doszło do rozwodu. W wyniku podziału majątku pozwana uzyskała nieruchomość i udział w innej nieruchomości, dłużnik – udziały w spółce oraz płatną ratami dopłatę od pozwanej. Pozwana przekazała część kwoty bezpośrednio dłużnikowi. Ostatnia rata została wpłacona na konto komornika, ale ostatecznie przypadła w całości, egzekwującej alimenty pozwanej.

Sąd apelacyjny uznał podział majątku wspólnego za ekwiwalentny. Charakter podziału nie stał na przeszkodzie stwierdzeniu, że dokonany został z pokrzywdzeniem powódek, a pozwana uzyskała korzyść majątkową odpowiadającą przesłankom akcji pauliańskiej. Zaskarżony podział majątku i zwiększenie niewypłacalności dłużnika łączyły nierozerwalny związek. Mógł zostać zakwestionowany, gdyby ekwiwalent świadczenia dłużnika pozostał w jego majątku, albo przeznaczono go na zaspokojenie wierzycieli. Powódki nie miały możliwości uzyskania zaspokojenia z tego ekwiwalentu. Zostały pokrzywdzone zaskarżoną czynnością. Stopień pogorszenia...