Prawda jest naszym świadectwem

źródło: Rzeczpospolita

Adof Hitler wita prezydenta Słowacji, księdza Jozefa Tiso na stacji kolejowej w Berlinie (październik 1941 r.). Od lewej Adolf Hitler, szef protokołu dyplomatycznego Alexander von Dörnberg, prezydent Słowacji ks. Józef Tiso

Zazwyczaj, kiedy ktoś na świecie mówi o zagładzie Żydów, zaraz pada nazwa naszego kraju – w negatywnym znaczeniu. Strasznie się na to oburzamy i żądamy od cudzoziemców, aby nie zapominali, że w czasie II wojny światowej Polska była pod okupacją niemiecką.

Próżna to walka. Dzięki Hitlerowi et consortes nazwa naszego kraju na zawsze łączy się z tragedią 6 milionów Żydów. Jest to oczywiście przejaw powszechnego nieuctwa i ignorancji. Dla ludzi prostych, gustujących w binarnej – zawsze czarnej lub białej, pozbawionej wszelkich odcieni i niuansów – interpretacji historii, Polska była miejscem, gdzie wyłącznie zabijano Żydów. Próżne lamenty, że w owym czasie był to kraj podbity, rzucony na kolana pod najokrutniejszą okupacją w dziejach świata, którego obywatele zostali zredukowani do rangi jucznych zwierząt pracujących dla wysiłku wojennego Niemiec. Daremne płacze, że panował tu największy terror w historii, a nie sielanka rodem z głupich hollywoodzkich produkcji pseudohistorycznych. Płonne narzekania, że choć trafiały...