W określonych sytuacjach odpowiada Skarb Państwa

Artykuł 417 k.c. nie zawiera żadnej regulacji dotyczącej pojmowania związku przyczynowego, wobec tego należy uznać, że podstawą odpowiedzialności jest istnienie adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem sprawczym a szkodą.

Jak przewiduje art. 77 ust. 1 Konstytucji RP, każdy ma prawo do wynagrodzenia szkody, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej.

Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej (art. 417 § 1 k.c.). Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa (art. 417 § 2 k.c.). Artykułu 417, podobnie jak art. 4171 i art. 4172, nie stosuje się, jeżeli odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu władzy publicznej jest uregulowana w przepisach szczególnych (art. 421 k.c.).

Sprawa zaniechania

W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje stanowisko (wyroki Sądu Najwyższego z 5 sierpnia 2004 r., sygn. III CK 332/03; z 28 kwietnia 2005 r., sygn. III CK 367/04, uchwała Sądu Najwyższego z 21 stycznia 2011 r., sygn. III CZP 120/10; wyroki Sądu Najwyższego z 25 marca 2011 r. sygn. IV CSK 407/10, z 8 maja 2014 r. sygn. V CSK 349/13), że pojęcie zaniechania stanowiącego przesłankę – opartej na konstrukcji bezprawności...