W obronie przed nieuczciwością (²)

Unieważnienie kredytu walutowego nie jest zwykłym sporem, bo pozew zmierzający do przestrzegania praw konsumenta nie jest roszczeniem!

Wniesienie pozwu o ustalenie nieważności umowy kredytowej jest uzasadnione i konieczne formalnie, ponieważ dla konsumenta innej drogi do zakwestionowania wadliwych postanowień nie ma.

Przyczyny, dla których dochodzenie praw konsumenta nie jest zwykłym procesem

Skoro więc celem głównym konsumenta jest skuteczne wykazanie abuzywności zaskarżonych postanowień i ich usunięcie z umowy – postępowanie powinno zostać uporządkowane według etapów, które do tego doprowadzają:

∑ Etap I – o nieważności umowy – czy jest nieważna, w jakiej części i czy usunięcie nieważnych postanowień nie sprzeciwia się dalszemu wykonywaniu umowy.

∑ Etap II – co do dalszego wykonywania umowy i rozliczeń między stronami – jeżeli umowa funkcjonalnie nie nadaje się do dalszego wykonywania – strony powinny rozważyć zawarcie ugody dla kontynuowania umowy kredytowej z pominięciem abuzywnych postanowień walutowych.

Etap II stanowi istotę i sens ochrony konsumenta, ponieważ na nim właśnie dokonuje się oczyszczenie umowy z abuzywnych postanowień i dostosowanie jej treści do rzeczywistych celów i interesów konsumenta.

Stanowisko sądu prawa oraz doktryny powinno więc zmierzać do wyhamowania roszczeń konsumentów przynajmniej na etapie wnoszenia pozwów o nieważność. Wskazując, że przed zapadnięciem prawomocnego wyroku o nieważności nie powstają kondykcje po obu...