Zakaz konkurencji wynika także z ogólnych obowiązków

Obowiązek powstrzymania się od działalności konkurencyjnej mieści się rodzajowo w obowiązku dbania o dobro zakładu pracy, o którym mowa w art. 100 § 2 pkt 4 kodeksu pracy. Obowiązek ten należy do kategorii podstawowych obowiązków pracowniczych.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 19 stycznia 2021 r. (I PSK 15/21).

Sprawa toczyła się z odwołania od rozwiązania umowy o pracę w trybie bez wypowiedzenia z winy pracownika. Powód był dyrektorem jednego z lokalnych biur pracodawcy i organizacyjnie podlegał jedynie zarządowi. Nie wiązała go ze spółką żadna odrębna umowa o zakazie konkurencji. Jedno z postanowień umowy o pracę zobowiązywało go natomiast do powstrzymania się od wszelkiej działalności biznesowej oraz do niepodejmowania żadnej działalności biznesowej (płatnej lub bezpłatnej) za wyjątkiem pracy dla strony pozwanej.

Wśród podstaw rozwiązania umowy o pracę z tym pracownikiem wskazane zostało m.in.:

∑ prowadzenie działalności konkurencyjnej na szkodę pracodawcy – poprzez utworzenie podmiotu konkurencyjnego i posiadanie w tym podmiocie udziałów (a następnie darowanie ich małżonce),

∑ prowadzenie działalności konkurencyjnej w czasie pracy, w tym z wykorzystaniem mienia pracodawcy (m.in. komputera służbowego), informacji poufnych objętych tajemnicą przedsiębiorstwa pracodawcy, renomy pracodawcy i przy zaangażowaniu innych pracowników oddziału kierowanego przez powoda, oraz

∑ akceptowanie pracy podległych powodowi pracowników na rzecz podmiotu konkurencyjnego....