Frankowicze walczą z bankami

Upadek ważności umowy kredytowej powoduje obowiązek rozliczenia obu stron ze sobą – nie tylko bank oddać ma wszystkie dokonane na jego rzecz wpłaty, ale także kredytobiorcy obowiązani są do zwrotu kwoty nominalnej kredytu.

Sprawy kredytobiorców kredytów indeksowanych czy denominowanych do franków szwajcarskich od dłuższego czasu wypełniają wokandy sądowe oraz rozgrzewają opinię publiczną.

Przez lata sporów z powództw przeciwko bankom powstało bardzo bogate orzecznictwo, ostatecznie ujednolicone wnioskami Trybunału Sprawiedliwości UE oraz Sądu Najwyższego. Frankowicze konsekwentnie prezentują pogląd, że jeżeli kredyt, obojętnie, czy był indeksowany do franka szwajcarskiego, czy denominowany, de facto waloryzowany był przez kurs waluty określany przez bank, to taka umowa kredytu jest nieważna w całości (sprzeczna z naturą stosunku prawnego – a więc z ustawą), a tym samym kredytobiorca może domagać się zwrotu całości spełnionych na rzecz banku świadczeń, a bank może domagać się zwrotu kredytu.

Warto podkreślić, że sądy krajowe zobligowane przy tym zostały do każdorazowego rozważenia, czy uznanie umowy za nieważną jest w interesie kredytobiorcy – to on powinien podjąć decyzję, czy chce być dalej abuzywnym kredytem związany, czy nie – dopiero ta decyzja prowadzi...