Łysi przyszłością świata

„Wszyscy ludzie naprawdę wytworni z natury są łysi, wobec tego tych, którzy takimi nie są, należy oddać pod brzytwę i poprawić braki w ich wyglądzie, przychodząc z pomocą naturze w osiągnięciu jej celu” (Synezjusz z Cyreny, „Pochwała łysiny”, PIW, Warszawa 1962). Czy natura rzeczywiście ma jakiś cel?

Ewolucja jest mechanizmem biologicznym, który polega na kumulowaniu zmian zachodzących z biegiem czasu w obrębie gatunku. Czy Homo sapiens też podlega temu procesowi? Czy może naszego gatunku już nigdy nie dotkną żadne zmiany? Czy jesteśmy „skończeni” i już na zawsze pozostaniemy tacy, jacy jesteśmy? Zawsze będziemy wyglądać tak, jak wyglądamy? Te pytania postawiło ostatnio popularnonaukowe francuskie pismo „Sciences et Avenir”.

Aby ewolucyjna „maszyneria” zatrzymała się, w naszym genomie nie powinno dochodzić do żadnych mutacji. Nasze środowisko naturalne musiałoby być doskonale stabilne, tymczasem jest odwrotnie. Musiałaby zaniknąć wszelka rywalizacja pomiędzy poszczególnymi ludźmi – sportowa, zawodowa, towarzyska etc.

Jeszcze do niedawna wśród antropologów panowało przekonanie, że przez ostatnie 40 tys. lat...