O reparacjach raz jeszcze

Zadziwia mnie upór osób obstających za wersją prawną sprzeczną nie tylko z zasadami moralnymi oraz polskim interesem ekonomicznym, ale i z opiniami niemieckimi.

Właściwie to jestem znużony prasowymi sporami i nie chcę w nich uczestniczyć. Takie stanowisko deklaruję niemal w każdym artykule, jaki ostatnio publikuję na łamach „Rzeczpospolitej”. A potem piszę kolejny tekst. Uważny czytelnik mógłby zacząć się zastanawiać nad moją psychiczną kondycją, a w konsekwencji wątpić w wartość moich wypowiedzi. Dlatego od razu na wstępie chcę zastrzec, że jest to jedynie paradoks, a nie psychoza czy paranoja. Po prostu absurdy przebijające z niektórych artykułów, jakie czytam w prasie, nie dają mi milczeć.

W tym konkretnym przypadku powód jest jednak inny. Do napisania tekstu skłania mnie wypowiedź prof. Władysława Czaplińskiego zatytułowana „Kompetencje sądów zależą od zgody państw – stron sporu”, opublikowana w „Rzeczpospolitej” 13 września 2022, stanowiąca m.in. krytykę mojego artykułu pt. „Polska nie jest bez szans” („Rz”, 7 września 2022). Dokładnie mówiąc, poczułem się wręcz wywołany tą wypowiedzią do tablicy. I to nie tyle zawartym tam stanowiskiem merytorycznym, bo Autor nie zmienia go od 30 lat, ile zawartymi w niej elementami ad personam. Wprawdzie prof. Czaplińskiego znam szmat czasu, więc nie powinienem się dziwić takim wycieczkom. Duża doza złośliwości jest częścią jego ciekawej osobowości. I w sumie te zaczepki zawarte w polemicznym tekście odbieram nawet jako subtelną (jak na niego) reprymendę starszego kolegi. Niemniej nie podoba mi się...