Rezerwy na umowy powodujące obciążenia

Galopująca w ostatnich miesiącach inflacja, gwałtowne wzrosty cen surowców, energii i usług spowodowały, że rentowność kontraktów zawartych nawet kilka miesięcy temu mogła znacznie się obniżyć, a ich realizacja zacząć generować straty.

Sytuacja taka wymaga analizy i odpowiedniego ujęcia w sprawozdaniach finansowych, a niektóre regulacje rachunkowe w tym zakresie zostały doprecyzowane z początkiem 2022 roku.

Ustawa o rachunkowości (dalej uor) w art. 7 wskazuje zasadę ostrożności jako jedną z podstawowych zasad sporządzania sprawozdań finansowych. Zgodnie z tą zasadą podmioty gospodarcze powinny uwzględnić w sprawozdaniach finansowych rezerwy na znane im ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń. Artykuł 35d uor doprecyzowuje, że rezerwy tworzy się m.in. na straty z transakcji gospodarczych w toku. Nieco szerzej temat ten został opisany w Krajowym Standardzie Rachunkowości (KSR) nr 6 „Rezerwy, bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zobowiązania warunkowe”, gdzie m.in. zdefiniowano pojęcie umowy powodującej obciążenia. W myśl punktu 2.10 tego standardu, umowa, na podstawie której nieuniknione koszty wypełnienia obowiązku umownego przeważają nad korzyściami, które – według przewidywań – będą uzyskane na jej mocy, stanowi tzw. umowę powodującą obciążenia. Na nieuniknione koszty wynikające z umowy składają się co najmniej koszty netto zakończenia umowy, odpowiadające niższej spośród kwot:

∑ kosztów wypełnienia umowy

∑ kosztów lub strat z tytułu wszelkich odszkodowań lub kar wynikających z jej niewypełnienia.

Rezerwy tworzy się na takie umowy powodujące obciążenia,...