Postępowanie podatkowe ma być szybkie i proste

Gromadzenie materiału dowodowego nie może polegać na zbieraniu wszelkich informacji dotyczących zjawisk i zdarzeń, skoro organy podatkowe powinny działać w sprawie nie tylko wnikliwie, ale również szybko.

Ustawodawca przyjął, że organy podatkowe powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia, a sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień, powinny być załatwiane niezwłocznie (art. 125 § 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, t.j. DzU z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej jako op).

Ogólne zasady

Artykuł 125 op ustanawia ogólną zasadę szybkości postępowania, która należy do kardynalnych zasad dobrego postępowania (wyrok NSA z 19 listopada 2014 r., sygn. I FSK 1699/13). Wyjaśniając powyższe uregulowania w innym orzeczeniu, przyjęto też, że jedną z naczelnych zasad prowadzenia postępowania podatkowego jest wyrażona w art. 125 § 1 op zasada szybkości postępowania. Stanowi ona, iż organy podatkowe powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Obowiązek działania szybkiego skorelowany jest jednak z obowiązkiem podejmowania działań wnikliwych, prowadzących do realizacji zasady prawdy materialnej wyrażonej w art. 122 op. Celem jest zarówno wyczerpujące zbadanie wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą, aby w ten sposób stworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisu prawa oraz to, aby czynności...