Policjanci przymkną oko

autor zdjęcia: KARIM JAAFAR / AFP

źródło: Rzeczpospolita

Emir Kataru narzeka, że jego kraj stał się celem bezprecedensowych ataków, ale przed kibicami rozwinie czerwony dywan – jeśli tylko uszanują lokalne zwyczaje.

21 listopada ubiegłego roku, kiedy gospodarze odsłonili zegar odliczający czas do meczu otwarcia, szef Światowej Federacji Piłkarskiej (FIFA) Gianni Infantino, który już wówczas na stałe przeprowadził się do Dauhy, nie mógł wyjść z podziwu nad stanem przygotowań do imprezy.

Minęło kilka miesięcy i zegar trzeba było przeprogramować. Katarczycy uznali bowiem, że spotkanie z Ekwadorem – a więc mecz otwarcia – woleliby rozegrać dzień wcześniej, rujnując plany kibiców, sponsorów, nadawców telewizyjnych, piłkarzy, a także samych organizatorów, którzy musieli w trybie pilnym zmienić plan ceremonii zaplanowanych na 100 dni przed rozpoczęciem turnieju.

Nazywanie mundialu w Katarze „wyjątkowym” to truizm. Organizatorzy w kraju położonym na skrawku pustyni nad Zatoką Perską chcą w 28 dni przyjąć milion kibiców z całego świata. Takiego wydarzenia w kraju muzułmańskim jeszcze nie było.

Zderzenie kultur

Dwa najbardziej oddalone od siebie mundialowe obiekty dzieli 70 km. Kiedy cztery lata temu imprezę gościli Rosjanie, kibic podróżujący z Kaliningradu do Jekaterynburga – nie wiadomo, czy znalazł się taki śmiałek – musiał pokonać 3 tys. km. Tym razem największą – obok letnich igrzysk olimpijskich – sportową imprezę świata ugości w praktyce jedno miasto, i to niezbyt duże.

Mundial to dla Katarczyków nie tylko projekt...