Prawo do kilkukrotnie wyższej podwyżki

Wątpliwości interpretacyjne przy ustalaniu najniższego wynagrodzenia dla niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych prowadzą do zaniżania ich wynagrodzeń.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (tj. DzU z 2022 r. poz. 2139), do 1 lipca 2022 r. podmiot leczniczy dokonuje podwyższenia wynagrodzenia pracowników wykonujących zawód medyczny oraz pracowników działalności podstawowej, o ile ich zasadnicze wynagrodzenie jest niższe niż określone wspomnianą ustawą.

Wynagrodzenie to ustala się jako iloczyn kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym ustalenie, ogłoszonego przez prezesa GUS w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” (kwota 5662,53 zł) i tzw. współczynnika pracy, określonego w załączniku do powyższej ustawy. Współczynnik ten różni się w zależności od grupy zawodowej, do której danego pracownika można zakwalifikować.

Termin na podwyższenie wynagrodzenia zgodnie z powyższą ustawą już minął, jednak nie minęły wątpliwości interpretacyjne odnoszące się do sposobu ustalenia, jaki współczynnik pracy naprawdę powinien mieć zastosowanie do określonych pracowników. Dotyczą one ustalenia współczynnika pracy dla pielęgniarek, z których nie każda pracuje na oddziale, mając bezpośredni kontakt z pacjentami, lecz w np. w administracji. Skutki wspomnianych wątpliwości interpretacyjnych...