Za złamanie nogi w drodze do pracy nie ma odszkodowania z ZUS

Gdy pracownik ulegnie wypadkowi w drodze do lub z pracy, postępowanie powypadkowe różni się od tego po wypadku w pracy. Inne są też obowiązki pracodawcy i uprawnienia poszkodowanego.

W prawnej regulacji problematyki wypadków pracowniczych obok wypadków przy pracy występuje też pojęcie wypadku w drodze do lub z pracy. Definiuje je art. 57b ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2022 r., poz. 504 ze zm.; dalej: ustawa FUS). Stosownie do treści jego ust. 1 za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Uważa się jednak, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.

Za drogę do pracy lub z pracy uważa się – oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu – również drogę do miejsca lub z miejsca:

∑ innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego,

∑ zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych,

∑ zwykłego spożywania posiłków,

∑ odbywania nauki lub studiów.

Sąd Najwyższy w...