Stawkę podatku ustala się na pewnych zasadach

Zobowiązanie w podatku od środków transportowych jest zobowiązaniem rocznym, więc stawki określone w uchwale odnoszą się do całego okresu, w którym na podatniku ciąży wynikający z ustawy obowiązek podatkowy.

Przepisy ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2023 r., poz. 70, dalej u.p.o.l.) nie uzależniają opodatkowania środka transportu od jego kategorii, organy podatkowe więc nie mają podstaw prawnych do sięgania do takiego parametru; przykładowo podstawowym parametrem decydującym o opodatkowaniu samochodu ciężarowego jest jego dopuszczalna masa całkowita, a dopiero kolejnymi parametrami branymi pod uwagę przy określaniu wysokości stawek podatku od środków transportu są liczba osi i rodzaj zawieszenia (wyrok WSA w Olsztynie z 3 września 2009 r., sygn. I SA/Ol 442/09).

Dopuszczalne parametry

Kierując się wykładnią językową art. 10 ust. 2 u.p.o.l., przyjęto, że ustawodawca w tym przepisie wprowadził zasadę fakultatywności uwzględnienia przez radę gminy wskazanych tam parametrów: rodzaju środka transportowego, ładowności, masy całkowitej, wieku, nacisku na siodło ciągnika albo liczby miejsc do siedzenia, co oznacza, iż przy podejmowaniu uchwał w tym zakresie rada gminy może (a nie musi) wziąć pod uwagę wskazane w tym przepisie parametry, może też podjąć swoją uchwałę, opierając się na jednym z nich.

Przewidziana w tym przepisie kompetencja może prowadzić jednak jedynie do zróżnicowania stawek w zależności od wskazanych parametrów, ale nie do zastąpienia nimi przewidzianej w art. 10 ust. 1 u.p.o.l. ładowności (wyrok WSA w Lublinie z 3...